De specialistische behandelgroep autisme ‘Het Boshuis’ is er voor jongeren, met in principe een normale intelligentie, van circa 12 tot 18 jaar. Bij deze jongeren is sprake van complexe problematiek in het autistisch spectrum (ASS) met veelal bijkomende (psychische en/of psychiatrische) problemen zoals ADHD, dwangklachten, tics, angst- en stemmingsklachten, trauma en/of hechtingsstoornissen en gedragsproblemen.
De ontwikkeling van de jongere is op verschillende levensgebieden en ontwikkelingsdomeinen (weer) op gang gekomen. Daarnaast zijn de opvoedmogelijkheden van zijn of haar gezinssysteem in positieve zin verruimd en/of hersteld. Er is een duidelijke visie voor de toekomst opgesteld, met betrekking tot de ontwikkelingsmogelijkheden van de jongere en wat de ouders/verzorgers aankunnen. De gemiddelde behandelduur varieert tussen de 12-18 maanden. Er wordt met de jongere gewerkt aan gezamenlijk vastgestelde specifieke doelen.
Het team bestaat uit jeugdzorgwerkers C en D en een gedragswetenschapper. Indien nodig wordt er een kinder-en jeugdpsychiater ingeschakeld.
Henrieke is één van de begeleiders van het Boshuis en vertelt over de vrijheid die de jongeren hebben om hun hobby’s uit te voeren: ‘‘De behandeling van de jongeren zit door de daginvulling en activiteiten heen verweven. Je kunt het niet vergelijken met een behandeling in een therapiekamer. Bij het uitvoeren van je hobby maak je namelijk gebruik van veel competenties. Die informatie kunnen wij dan weer gebruiken voor de behandeling.
We vinden het heel belangrijk dat jongeren een hobby uit kunnen oefenen, we motiveren dat en kijken samen wat daarin haalbaar is. Tijdens het uitvoeren van een hobby kan de jongere een succeservaring opdoen die ook weer bijdraagt aan het (her)ontwikkelen van een positief zelfbeeld.’’
Zo heeft Sterre een Kaarsenmakerij op het Boshuis. ‘‘Dit initiatief hebben we dan ook vrijwel direct aangemoedigd’’, vertelt Henrike. Soms helpen ze Sterre met het aanschaffen van malletjes en proberen vooral de zelfstandigheid en zelfredzaamheid te bevorderen. Lees meer over de kaarsenmakerij van Sterre.
Henrieke vertelt dat het voor ouders een grote stap kan zijn om een behandeling te starten voor hun kind: ‘‘Ik begrijp dat het voor ouders een enorme stap kan zijn om aan te geven dat het (even) niet meer lukt binnen de muren van het eigen huis. Vaak is er al van alles op ambulante basis geprobeerd en zijn ouders ’therapiemoe’.”
“Ik zou ouders willen adviseren om in ieder geval het gesprek aan te gaan en te ervaren dat wij de behandeling echt samen met de ouders en overige betrokkenen aan willen gaan. Samen op het stuk waar dat het meest nodig is en eigen regie waar dat (nog) lukt. Wij willen het beste voor het kind en voelen een grote verantwoordelijkheid voor de behandeling. Bespreek de twijfel over de plaatsing met ons, in de hoop dat wij de twijfel weg kunnen nemen.’’
