Trias Jeugdhulp wil ervaringsdeskundigheid als eerste bron van kennis benutten binnen de organisatie. In samenwerking met Hogeschool Windesheim is gewerkt aan een visie en beleid. De kern daarvan is vervat in een circulair model.
Ervaringsdeskundigheid kent verschillende vormen: ervaringsdelers, ervaringskennis en ervaringsdeskundigen. Al deze vormen van ervaringsdeskundigheid zijn nodig binnen Trias Jeugdhulp. Het proces waarin ervaringen zich ontwikkelen tot ervaringsdeskundigheid geven Trias Jeugdhulp en Windesheim weer in een circulair model.
Ervaringsdeskundigheid ontstaat uit een leerproces. Het begint met ervaringen met ontwrichting en herstel. De eerste stap naar ervaringsdeskundigheid is over die ervaringen leren praten met anderen. Je gaat je ervaringen delen, bijvoorbeeld in een ‘herstelverhaal’. Je ervaringen krijgen dan betekenis, ze worden zinvol, ook voor anderen. Die stap kost soms veel tijd en moeite omdat er niet altijd woorden zijn om uit te drukken wat je hebt ervaren. En het vertellen gaat vaak in losse fragmenten.
Creatieve middelen kunnen helpen om ervaringen te delen. Je wordt een ervaringsdeler. De volgende stap is het kunnen luisteren naar ervaringen van anderen. Je zit dan niet meer vast in emoties als verdriet of boosheid. Je kunt luisteren naar de verhalen van anderen, zonder dat je eigen verhaal steeds voorop staat. Je verdiept je in ervaringen van anderen, je raadpleegt ook ‘andere bronnen’, zoals bijvoorbeeld literatuur over trauma en herstel of ervaringsverhalen van mensen met verschillende achtergronden. Je verwerft ervaringskennis.
Als je ervaringskennis op zo’n manier kunt inzetten dat anderen er mee verder geholpen worden, spreken we van ervaringsdeskundigheid. Je kunt hiervoor een training of opleiding hebben gevolgd, maar net zo goed vaardigheden in de praktijk hebben verworven. Trias Jeugdhulp wil ruimte geven aan verschillende leerprocessen en ervaringen in de praktijk, zonder dat er ervaringen worden uitgesloten.
