Bram en Eva* en hun kinderen zijn al zeven jaar een stabiele factor in het leven van kinderen die uit een moeilijke thuissituatie komen. Ze vertellen graag over hun ervaringen en geven zo een kijkje in het leven van pleegouders.
Eva: ‘Door persoonlijke omstandigheden in ons gezin kregen we de ruimte om er te zijn voor pleegkinderen. We wilden graag iets voor een ander betekenen. Pleegzorg paste daar wat ons betreft goed bij. Het volgen van een cursus over pleegzorg was de eerste stap en daarna zijn we begonnen met crisispleegzorg. In het geval van een crisis komt een kindje ongeveer 3 tot 6 maanden bij je in huis. Bij crisiszorg gaat alles heel snel: je wordt gebeld en als je instemt met de plaatsing, wordt het kind dezelfde dag nog gebracht. Dat geeft heel veel dynamiek: je moet snel beslissen en ook snel veel zaken regelen en afstemmen. Ik weet nog goed dat ik die eerste keer gebeld werd: ons eerste pleegkind was een meisje van negen maanden. Dan moet je gauw nadenken wat je allemaal nodig hebt: luiers, een ledikant, flessen en nog zo veel meer. Gelukkig krijg je dan ook veel hulp uit je omgeving.’
Eva vertelt dat ze in eerste instantie hebben gekozen voor crisisopvang omdat we graag wilden ontdekken of pleegzorg bieden bij ons past. ‘Het opvangen van een kind vraagt het nodige van jezelf, maar ook van de rest van het gezin. Onze oudste kinderen wonen niet meer thuis, maar de jongste twee wel. We houden er bewust rekening mee dat een pleegkind ook goed past bij onze eigen kinderen.’
Bram licht dit verder toe: ‘We kiezen er bewust voor om kinderen in huis te nemen die een aantal jaren jonger zijn dan onze jongste zoon. Op die manier wordt het pleegkind geen concurrent van de anderen. Bovendien merken we dat de pleegkinderen vaak een bijzondere dynamiek hebben met onze jongste. Hij heeft vanwege zijn chronische ziekte veel zorg nodig. Dat maakt dat hij soms veel te verduren krijgt, veel pijn heeft en niet alles kan doen wat hij zou willen. De pleegkinderen bij ons thuis hebben het soms ook moeilijk. De oorzaak is uiteraard heel anders, maar toch maakt dit dat de kinderen zich goed aan elkaar kunnen optrekken en van elkaar kunnen leren.’
Trias Jeugdhulp, de begeleidende instantie die pleegzorg biedt, vult aan: ‘Belangrijk bij een crisisplaatsing is dat we werken aan een perspectief. Daarmee bedoelen we dat we zo snel mogelijk duidelijk willen hebben waar een kind aan toe is: kan het op een gegeven moment weer onder begeleiding naar huis of is er langdurig pleegzorg nodig is? Het is niet altijd precies te zeggen hoe lang het duurt om dit te onderzoeken. We vinden het fijn als een kind in die periode van onderzoek bij één pleeggezin kan blijven.’
Bram en Eva hebben op basis van crisiszorg inmiddels acht maanden een pleegkind in huis. Gelukkig kan hij straks weer naar huis. Het tweede pleegkind in het gezin van Bram en Eva is ook vanuit een crisissituatie gekomen. Voor hem was uiteindelijk langdurig pleegzorg nodig. De klik tussen hem en het gezin was heel goed, dus inmiddels woont hij al zeven jaar bij hen. Bram: ‘Korter of langdurig zorg bieden maakt wel degelijk verschil. Bij kinderen die kort bij je in huis zijn, ben je vooral aan het verzorgen. Wanneer een kind langer blijft, komt er, naast verzorgen, ook opvoeding kijken. Ook zijn er bepaalde keuzes waarmee je aan de slag moet, zoals de keuze voor een passende school en eventuele langdurige zorg die nodig is.’
Het gezin vindt het erg belangrijk om gezamenlijk een beslissing te nemen over pleegzorg. Eva: ‘Voor onze kinderen is het ook altijd een spannende periode. We nemen daarom de tijd om samen de beslissing te nemen of er een pleegkind in huis komt. Ook wanneer het kind weer naar huis of ergens anders heen gaat, plannen we een periode van rust in en kijken we samen naar onze ervaringen. Pas daarna, als iedereen er nog achter staat, staan we weer open voor een nieuwe plaatsing.’
Eva vindt het erg prettig dat ze in principe veel thuis is voor de kinderen: ‘Ik ben bijvoorbeeld altijd thuis als ze uit school komen. Dagelijks leven we zoveel mogelijk met een vaste dagindeling. We hebben in huis bepaalde afspraken: we eten bijvoorbeeld samen aan tafel. Voor pleegkinderen zijn dit soort duidelijke afspraken en structuren prettig. Die vaste gewoonten maken hun leven overzichtelijk en dat zorgt er voor dat kinderen zich veilig voelen.’
Bram vult aan: ‘Het is fijn als het sociale leven van het pleegkind waar mogelijk door kan gaan. Dat een kind bijvoorbeeld naar de eigen school of sportclub kan blijven gaan. In een crisissituatie is dat helaas niet altijd mogelijk, maar als het wel kan, dan helpen we daar graag bij. Dan staan we op zaterdagochtend met alle plezier langs het voetbalveld of in de gymzaal.’
Pleegkinderen brengen vaak iets moois mee. Eva: ‘Onze jongste pleegzoon is gek op humor en grapjes. Het is zo gegroeid dat ik hem iedere dag tijdens het naar bed brengen een mop vertel. Dat is echt een dingetje geworden in ons gezin: overdag vragen de kinderen regelmatig of ik al een mop heb bedacht voor die avond en ze hebben vaak zelf ook suggesties. Daar hebben we veel lol om samen.’
Als pleegouder heb je met veel verschillende professionals en andere mensen te maken. Eva: ‘Om het kind én om ons als pleegouders staat een heel netwerk van begeleiding. Het kind heeft bijvoorbeeld naast biologische ouders een voogd, een vervangend voogd, een gezinscoach en bijvoorbeeld een therapeut. Ook daarover worden afspraken gemaakt om te zorgen dat dit goed verloopt. Als pleegouders worden wij goed bijgestaan door Trias Jeugdhulp. Zij zijn een soort schakel tussen ons en de wereld van het pleegkind. Zij zorgen, naast de begeleiding van ons, ook voor afspraken met de ouders, familie, school, voogd en andere contacten van het kind. Die begeleiding is goud waard. En het mooie is: je hoeft het dus niet alleen te doen.’
Naast begeleiding van het pleegkind en de pleegouders biedt Trias Jeugdhulp ook veel cursussen. Tijdens deze (online) cursussen kun je je verdiepen in bepaalde thema’s waar je binnen pleegzorg mee te maken krijgt.
Bram en Eva vinden het fijn dat ze neutraal kunnen zijn in de crisissituatie van een pleegkind. Maar het heeft ook mindere kanten. Eva legt uit: ‘Wij zorgen als pleegouders 24 uur per dag zeven dagen per week voor een kind. Toch mogen wij geen grote beslissingen nemen over of voor het kind. Dat doet namelijk de voogd. Soms is dat lastig, omdat wij dagelijks kunnen zien waar het kind behoefte aan heeft. En de besluiten van de voogd komen niet altijd overeen met het besluit dat wij zouden hebben genomen.
Maar het kan ook prettig zijn. Doordat iemand anders de besluiten neemt, kunnen we neutraal blijven. We kunnen tegen de familie van een pleegkind zeggen: “Er zijn afspraken gemaakt en daar houden wij ons aan.” Zo kunnen wij uit een eventueel conflict blijven met de familie van het kind en zijn we een veilige basis voor het kind. Een goed en stabiel contact met de familie is niet alleen voor ons prettig, maar is vooral voor het kind erg fijn. Kinderen zijn, ongeacht wat ze thuis hebben mee gemaakt, ontzettend loyaal aan hun biologische ouders. Dan is het fijn voor hen als er zo min mogelijk wrijving is tussen ons en de familie van het kind. De samenwerking met de familie van het kind is soms best ingewikkeld, maar wij hebben altijd respect voor de ouders van het kind. Ik vind het belangrijk om tegen de pleegkinderen te benadrukken dat ik niet hun moeder ben. Ze hebben al biologische ouders.’
Voor mensen die overwegen om pleegouder te worden, maar nog twijfelen hebben Bram en Eva allebei een tip. Bram: ‘Denk goed na over waarom je twijfels hebt. Wat heb je nodig? Zit de twijfel in praktische redenen, zoals angst dat je niet voldoende tijd hebt? Weet dan dat als het hart wil, dat je dan al gauw geschikt bent als pleegouder.’ Eva geeft als tip om naar een informatieavond over pleegzorg te gaan: ‘En volg een cursus over pleegzorg bij Trias Jeugdhulp. Het is echt een verrijking om samen te kijken hoe je in het leven staat en waarom je pleegouder zou willen zijn. We hebben er nog geen moment spijt van gehad.’
*Vanwege privacy zijn de namen van de familie gefingeerd.
Trias Jeugdhulp organiseert twee informatieavonden voor iedereen die geïnteresseerd is in pleegzorg:
Maandag 7 november om 19.30 uur op de Trias Jeugdhulp, locatie Valkenberg aan de Herfterlaan 33 in Zwolle. Maandag 28 november om 20.00 uur online. Op dezelfde dag ontvang je een link via de mail waarmee je kunt
inloggen om deel te nemen.
Voor beide avonden kun je je hier aanmelden.
Dit verhaal is gemaakt en gepubliceerd op de website van gemeente Hattem. Lees hier het verhaal op hun website.
